ေထာင့္ခ်ဳိးေကြ႕၀င္ရတဲ့အခန္းကို မုန္းတယ္။ေရာ္ရြက္ေၾကြရတဲ့ညေနကို မုန္းတယ္။ရိုးသားမႈခ၀ါခ်ရတဲ့အၿပံဳးကို မုန္းတယ္။ညခ်င္မူးတူးေတြကိုနင္းဘ၀ကိုခင္းၿပီးအဲဒီကေခ်သည္ရဲ႕ အေရခြံ မျဖစ္လို။စင္ၾကယ္မႈ အစိတ္သားနဲ႔ခပ္ေမာေမာျဖစ္ေနတဲ့ခြက္ကို သြန္ပစ္ပါ။ျမစ္ေရးငင္တဲ့ ေျမျပင္ဟာသူကိုယ္တိုင္ေသာင္ထြန္းေနေတာ့မယ္။ေမာင္ေနျပာ
Aug 11, 2012
ညေရးမ၀တဲ့
