ၿမိဳ႕အဝင္ ေတာင္တက္လမ္းေတြက
သားခုတ္သမားလက္ထဲက အသားစလို
အလႊာလိုက္ အလႊာလိုက္
ေျမအခင္းက ပတၱျမားအဆင္းနဲ႔
ရုကၡမူ အခက္အလက္ေတြက
ျမစိမ္းတစ္စက္ ပတၱျမားတစ္စက္ ၾကဲပက္လို႔
ပန္းေတြ အေရာင္မက်န္ေအာင္ပြင္႔ပစ္လိုက္တဲ႔
ထင္းရူးၿမိဳ႕ေတာ္ တစ္ျဖစ္လဲ
ေလာကကို ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေစတဲ႔ ၿမိဳ႕ေလ
ခ်စ္သူရွိရာ ၿမိဳ႕ေလးဆီ ျဖတ္ရာလမ္း
မဟာကဗ်ာဆရာဆီ ျဖတ္ရာလမ္း
ေဟာဟို အေရွ႕ကုန္းျမင္႔က
ရုိးရိုးယဥ္ယဥ္ ဧည္႔ၾကိဳမေလးရယ္
ၾကည္႔စမ္းကြယ္
ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ ေႏြဦးအလွ ဆိုတာ
ပန္းခ်ီဆရာ လက္လြန္သြားတဲ႔
သဘာဝ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လိုေပါ႔။ ။
ေမာင္ေနျပာ
